Krokusvakantie

Om de sombere wintermaanden te doorbreken, werd de krokusvakantie in het leven geroepen.
Zo kunnen we  met carnaval genieten van een weekje 'geen school'.
We verwachten wel iedereen terug op maandag 27 februari 2012 voor de tweede helft van het tweede trimester.
Tot dan.

Grote kunstenaars achterna: Mondriaan

Ken je zijn naam niet dan heb je zeker en vast al eens een werk van hem gezien.
Piet Mondriaan is het best gekend omwille van zijn abstracte werken met rechte lijnen in de hoofdkleuren rood, geel en blauw.

Wij lieten ons inspireren door de ideeën van Mondriaan en dit is het resultaat.
Het was niet gemakkelijk om mooi recht te blijven en netjes te werken.
Maar ons werk mag gezien worden, vinden we.
Zeg nu zelf: wie zou er zo een kunstige schaal niet in z'n interieur willen?

Zet je masker maar op...

Zet je masker maar op

en verberg uwe kop.

Zodat niemand kan zien

of ge Jan zijt of Trien...

Ja, afgelopen vrijdag mochten we weer eens iemand anders zijn dan wie we gewoonlijk zijn.  Gelukkig maar voor één dag want er zaten vreselijke 'gedrochten' bij.
Wie is wie? Goed kijken!

Een paar leerlingen hadden ook iets voorbereid voor het vrij podium.
Bert, Robbe en Brecht: Wat als...? (bakkers altijd vriendelijk waren, de garagist eerlijk was)
Tiana en Manou (samen met nog twee leerlingen van het vierde): toneeltje
Brecht en Bert: sketch 'Mr. Bean aan zee'
Een dikke proficiat aan iedereen die zich ingezet heeft om er een tof vrij podium van te maken.

Een dagje Lima of Ichunia

Buenos dias,
In de klas leerden we heel wat over het leven van stads- en Andesbewoners in Peru.
We bekeken beelden, deden opdrachten in groep, luisterden naar audiofragmenten, ...
Maar in studio Globo Antwerpen werd het plots allemaal heel echt.
In de huid kruipen van  José, Maria, Rosa, Fernando, ... uit Peru was een hele ervaring.
Een groepje leerlingen maakte kennis met het leven in de hoofdstad Lima, een andere groep verbleef in het Andesdorp Ichuna.
Op deze manier ondervonden we "aan den lijve" met welke problemen die mensen geconfronteerd worden en hoe ze die trachten op te lossen.
Met een offer en een dankfeest voor Pachamama sloten we deze leerrijke ervaring af.

Via een brief protest aantekenen tegen mijnexploitatie in Ichuna en omgeving.

Handeltje opzetten in Lima: Hoeveel heb ik vandaag verdiend?

I love you so muts

Voor de één een commercieel gedoe, voor de ander een mooie gelegenheid om te tonen dat je iemand graag hebt. Mogelijkheden zat: met een brief, een ruiker bloemen, een gedicht, ...
Voor wie geen inspiratie heeft maar toch ludiek uit de hoek wil komen, dit gedicht van Marc de Bel.

Telkens als ik jou zie
raak ik op slag
van slag
en alles kwijt:
het noorden,

mijn adem,
mezelf,
de tijd
en vooral mijn kluts.

I love you so muts.

Marc de Bel

Brrrr... het vriest dat het kraakt!

We dachten dat het er niet meer zou van komen...
Dat het een winter zou worden zonder sneeuwballen gooien, een sneeuwman maken, baantje glijden, ...
Zeg nu zelf: een winter zonder dat alles? Dat trekt toch nergens op...
We bleven wel een beetje op onze honger zitten.
Wat de sneeuw betreft was het niet echt wat we verwacht hadden.
Het enige wat we wel in overvloed kregen, waren temperaturen onder nul...
Brrrrrrrr.........
Maar juist goed om op de speelplaats een paar ijsbanen aan te leggen.
En nu: glijden maar!

Netbaltornooi: een voltreffer!

Het jaarlijks netbaltornooi voor Anzegemse leerlingen van de 3de graad lokt precies alsmaar meer deelnemende ploegen.
Zo werd de duur van de wedstrijdjes van 10 minuten ingekort tot 8 minuten om toch maar het volledige schema tegen vier uur te kunnen afwerken.
We speelden dit jaar met één gemengde ploeg jongens en meisjes (die het tussen haakjes altijd moeten opnemen tegen volledige jongensploegen!).
Maar we konden ons mannetje staan. We wonnen twee van de drie wedstrijden in de voorronde, de  halve finale en tenslotte ook de finale.
En het moet gezegd: we speelden niet alleen netbal, we brachten ook spektakel!
We wrongen ons in bochten, sprongen een gat in de lucht, maakten halve salto's om toch maar die bal te pakken te krijgen. We hebben er weinig gemist...
Proficiat aan onszelf (voor één keer mag dat wel) en bedankt aan de coaches.